Sevimli çocuk
"Çocuktu...
Ýnsanlarýn sahtekar,
yüzünü görmemiþti...
Anlattý hayallerini,
Arkadaþlarýndan bahsetti..
Ve öðretmen olacakmýþ,
Gözleri hayatýn acý pencesini görmemiþti...
Sevimli bakýþlarý...þeker tartýyordu adeta,
Dilleri saygýdan bahsediyordu...
Bir o kadar da fedakardý...
Annesinin aldýðý ayýcýðý verebiliyordu...
Sade saf cýkarsýz gülümseye biliyordu
Çýkarlý insanlara..."
Büyü sevimli çocuk,
Hadiye Kaptan’ýnýn mayýsý konsun,
dudaðýna...
Bir ateþin yakmasýný,
dokununca anlayacaksýn...
Büyüyünce cýsss demeyecek kimse
Bazen aþk ateþinde yanacaksýn...
Cahit Külabi olayým sana bir gece,
"Hikaye"ni anlat bana...
Ya da "Affan Baba’ya para sayalým,
Satsýn bana coçukluðunu.."
Ya da Ziya Osman Saba’dan
"Bir çekmecede unutulmuþ,
Senelerle rengi solmuþ,
Bir tek resim çocuklugum"
Böyle mi sayýklarýz acaba...
Lena Aslanbaþ gibi
"Akþam eve gelen bir babam olsa,
Soframda anacýðýmýn piþirdiði
Sýcacýk çorbam
Yüreðimde umut
ve büyümesem...."
Hayallerinin gölgesinde kalma çocuk,
Yaþa bu sevinçli günlerini...
Ümit meyvelerini öldürme...
Sevimliliðýnle kal çocuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.