Parmaklarým gezinirken resminde
Yanaklarým kýzardý özlemle
Gözlerim nemli iþte
Çekme þu burnunu öyle
Yetim çocuklar gibi diye
Kýzýyorlar yine
Arýza çýkaracaðým
Besbelli
Aha tam da þurama
Böðrüme yerleþen bir acý
Nasýl da indiriyor soldan soldan bilsen
Adý kimsesizlikti...
Oysa ben
Gözyaþlarým dinmese de bir türlü
Hiç bir þeye piþman deðilim
Ýçinde sen olan
Sevdiðim
Býrak
Serseri mayýn misali
Tünesin kirpiklerime bulutlar
Islansýn gönül bahçemde yaðmurlar
Nasýlsa senin deðil mi?
Sen
Hep papatyalarý sevdim sandýn
Yanýldýn
Oysa her bahar geldiðinde
Rüzgâr kokunu
Papatyalar ruhunu getiriyordu bana
Ve
Tepeden týrnaða sen oluyordum
Ben seni
Varlýðýnýn yokluðunda deðil
Sensizliðimin derin uçurumlarýnda sevdim
Ben seni
Yosun gözlerinin daðlarýnda deðil
Kanadý kýrýk kýrlangýçlarýn
Sevda masallarýnda sevdim
Þimdi sen yoksun
Gözlerinden aþký içtiðim
Dilinden ayrýlýðý biçtiðim
Hasretinle yýllara göçtüðüm
Yosun Gözlüm
Yoksun...
Keskin bir dönemecin baþýndayým
Dualarýný gönder bana
Martý kanadýnda
Zira çok ihtiyacým var sana...
Eylül GÖKDEMÝR... 21 Mart 2011