SONUNDA

Parmaklar oynaþýrken, akort olmuþ tellerde,
Sevgiliye naðmeler çal olmalý sonunda.
Bülbülün göðsü gülde, müþtaklarýn gönülde,
Âþýklarýn gözyaþý, al olmalý sonunda.

Dostlar çekip giderek, düþman gelip dolmadan,
Saçlarýný eyvah la, heyhatlar la yolmadan,
Öncesi baldan tatlý, sonu zehir olmadan,
Ýçtiðimiz her zehir, bal olmalý sonunda.

Usanmadan býkmadan, bu gününde yarýnda,
Var edeni görmeli insanlar her varýnda,
Söz gönül fýrýnýn, piþerek aþk harýnda,
Feyzi akdetsen gelen, kâl olmalý sonunda.

Hangi avcý sevinmez? Hedefini vuruþtan,
Hangi güzel haz almaz? Asaletli duruþtan,
Aþk yolunda gönlünü Dilara’ya yoruþtan,
Ýlmi irfanla dolu, hâl olmalý sonunda.

Aslýna umarsýzca alakasýz kalmayýp,
Nükteye arif olup, manayý tam anlayýp,
Resulü Kibriya’dan dersini tamamlayýp,
Bülbüllere gül dolu, dal olmalý sonunda.

Hakikati bilmeye geçersizdir bahane,
Sidretü’l-Münteha’dan, geçip gitse daha ne?
Yüz verince orada, ona Zat-ý þahane,
Ebediyen dönüþsüz “kal” olmalý sonunda.

Konuþan sultan gelip, gönül denen saraya,
Kul olsa beyazlarým o gizemli karaya,
Ellerim ellerinde el girmeden araya,
Yaralýnýn dilleri, lal olmalý sonunda.

13.12.2010…Mustafa YARALI




Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?