Paran yok diye
Ýnsandan kýymetli kâðýt parçasý,
Köpekler ürmüyor “paran yok” diye.
Garibin yýrtýksa yaka paçasý,
Hiç kimse örmüyor “paran yok” diye.
Hâþâ mabut gibi, neme nem þeymiþ,
Ona tapýnana din iman neymiþ?
Ona kýyam eden, ona baþ eðmiþ,
Allah’ý görmüyor “paran yok” diye.
Katý muhannete kucak açana,
Mihnetle yüzsuyu döküp saçana,
Arkasýný dönüp kaçan kaçana,
Selamda vermiyor “paran yok” diye.
Allameyi cihan olsa bir kiþi,
Cepleri delikse, bozuksa iþi,
Ýyi gün dostlarý çekince fiþi,
Dostlukta sürmüyor “paran yok” diye.
Nasýl gücü varsa? Kul eder kula!
Körpecik canlarý çevirir dula,
Yoksulun yanýnda zengin ne bula,
Bir minder sermiyor “paran yok”
Nakit tuzaðýna her yol þahane!
Yalan binasýna, renkler bahane,
Hastanýn; hastane, doktor eczane,
Derdini dermiyor “paran yok” diye.
Makamý mevkisi olan biriyse,
Kollarý çok uzun, gölge iriyse,
Sözü kanun gibi,hükmü diriyse,
Zenginler germiyor "paran yok" diye.
Hastalýk hastasý olan paralý,
Ya devasýz illet, ya da sara’lý,
Edebinle otur, sus be yaralý,
Aklýnda ermiyor “paran yok” diye.
28.04.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.