yalnýzlýðým kadardý sesim ötesi hiç yoktu, gece kadar karanlýktý bakýþlarým ve bir o kadar umutsuz!!! ismi belirsiz sokaklar baðýra baðýra çaðýrýrdý beni... yüreðim gitmek ister, ayaklarým adým atamazdý! belki bir el uzanýrdý, bir bakýþa rastlardým. olmazdý yapamazdým... gözlerim aradý umudu piþmanlýklarým yakarýrken her þeye... iþte o kadar çaresizdi bedenim, kimse sevmezdi kimse istemezdi beni mezardan baþka... ve sonunda öldüm!!! sesim gitti... bedenim tükendi... ruhum ve kalbimse zaten hiç olmamýþtý!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
dilara89 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.