MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

çocuk
keoman

çocuk






Deniz yok deniz
o bir rüyanýn uzakta uðultusu
Ama deniz yok. Deniz !
O bir yanýlgýsý aklýn
þafaktan göç yerine
Direksiz yelkensiz bir geminin yol almasý
Deniz yok Deniz
O bir sezgi yanlýzca
Gökle yer arasýnda
Ayaklarýnýn pergel gibi açýlmasý
Deniz yok deniz
O bir nefes almasý

oðlan olacaktýn ki adýn nisan
kiz gibi büyüttük seni korkudan
kefede dengesiz
kasapta deniz
yaþatmak için besledik onca sene
sonra attik seni çukurdan


bir kedim vardý küçükken
doðurur doðurmaz yavrularýný yiyen
demekki sevmekte öldürmekte ayný hesaptan
dayanmaz insan yüreði kendini kesmeye
asar kendi evladýný kendi yerine

lanet yaðar üstümüze inceden
karanlýk bozuk bir düþünceden,
ejdarhanýn karýn uðultusundan
üstte yýldýz alta bakýr tasý gibi parlayan çocuklarým
pas yaðýyor üstümüze geceden





sustuðu çocuklarýmýn düþleri çokçadýr
büyüdüðünü sanmak aslýnda çocukçadýr
Tanrý bir karýnca yuvasýyla oynayan çocuk
O nun asýl amacý oyuncaktadýr
birleþtikleri o müthiþ gerçek sonuç
ne çok azdýr insanlýðýmýzdan çocukluðumuz
ve gavur malý sandýðýmýz çocuklarýmýz

ne kötüdür insanýn aklýyla yolunu þaþýrmasý
ne kötüdür insanýn, kendine bir asýr uzakta olmasý
ve ne acýdýr insanýn çok az þey biliyor olmasý
aslýnda kendi kendisine
düþman diye saldýrýyor olmasý
ben derken ketum sen deyip çekip vurmasý







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.