HEZEYAN
Saf ve mat dengesi bozuk bir terazi kefesinde
Aklýselimden uzak, kýsaca tutuðu ve yýllarýn çürüklüðü
Nemi iþlemiþ bir halat parçasýna baðladý ellerini,
Dönmekten korktuðu; saç diplerinde oluþan terlerin
Alnýndan ve göz kapaklarýndan yuvarlanmasýndan belli oluyordu.
Geçmiþi; hödük bilincinin en altýndan,
En üstüne kadar, acýmasýzca baskýlýyordu.
Bakýþlarýndaki piþmanlýk belirtileri,
Çok geç kalmýþlýðýnýn, verdiði surat þeklini daha bir zavallýlaþtýrýyordu.
Yaþadýðý aþk yýkýntýlarýnda dolaþýp yangýlarý söndürmek yerine
Adam gibi adamlýðýný, kendi elleriyle kirletmeyi seçti.
Elleri; ellerine bakamýyordu, her seferinde bencilliði ile yýkýp geçtiði
Masum hayalli insanlarý canlandýrýyordu onlar,
Tiksiniyordu kara kuru ellerinden,
Aðlamanýn içine düþtüðü karanlýk dehlizlerden kurtaracaðýný bilseydi
Hüngür hüngür aðlayacaktý.
Ama nafile biliyordu, göz yaþlarý bile masum akmayacaktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.