tan yeri aralarken gözlerini güneþin olaðan göçüne, umutlar kervanlarla yola düþtü. hasarlý yelkenleriyle yol aldý ummanlarda sevgiler. yalan gemileri battý, gerçekler su üstünde kaldý. kimileriyse seyre daldý. yoktu sefere çýkacak güçleri, bozuk düzende bocalamýþ,korkmuþlardý. cesaret onlara uzak, uzak ufuklarsa tuzaktý. cesur yürekler, uçarý ruhlarýna uydu, düþlerine kanat takýp uçtu. elleriyle düþlerini boðanlar, ruhlarýný dar aðacýnda sallandýrdýlar. güneþin göçüne eþlik etmek yerine korkup saklandýlar. oysa güneþ hep doðacaktý, ve geceler aydýnlýk gün ýþýðýna her daim gebe kalacaktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyide cinaloğlu doyran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.