...
-her þiir, aslýnda son þiiridir þairin-
...!
Çok sessizsin ben korkuyorum
Nedensiz bir kaygýya bulanýp
Haydi, son bir þiir yaz diyorsun
Son buluyor desensitizasyonum
Yeniden seni düþünüyorum
Hiç de gitmiyor bende güzelliðin
Ayný güzellikte ellerin kanýyor
Kana kana içiyorum ellerinden
Dizinde uykulara dalýyorum
Sesinde bir nihavent çalýyor
Üzülmekten üzülüyorum artýk
Gitmek için gelmiþse o vakit
Biliyorum yolunu bulamam
Akseden rüyanda yanamam
Bir þeyler olmuþsa küllin yanýk
Sen þimdi yorganýný iteliyorsun
Küsmektesin tüm sýcak þeylerden
Oysa ne de güzel yakýþýyordu
Sana deri manto giymek yeniden
Ama biliyorsun ki göremem ben
***
Tüm hassas iplikler gibi
Kýrýlgan günlerinde yeniden
Migren aðrýsýnda çekilirken
Ellerin yanaklarýnda senin
Güzel gözlerinle aðlarken
Ama yataklarda acý þerbet
Çarþafýn yýllanmýþ þarap
Gözlerin akýnda bir ihanet
Camýndan da bakmýyor o kýz
Nerde tatlý canlý o mýzmýz?
Çekemezsinde sigaraný
Boþaltamazsýn nefesini
Nefesim kesilirken benim
Sen duyamazsýn beni
Sensiz yalnýzlýk iþgalimi
Þimdi ben de gidiyorum
Sahilde buz tutmuþum
Günler var ki bekledim seni
Ancak gelmeyecektin zaten
Gelmeyeceðini de biliyordum
***
Yaðmurdan ýslandým çokça
Aklým sustu, sahil yanýk sevda
Aranýyorum, sorgulanýyorum
Düþlerimde yeniden adýna
Yine bir daha, yanmak babýnda
Þimdi ayný banký çiziyoruz
Yaðmurda çokça ýslandým ben
Küstüm zaten öyle mutluluklara
Artýk bitti nefes aþk yüzünden
Seni hala lüle saçlarýna beklemekten
Yoruldum aðlayamamaktan
Gülmek hep zormuþ meðer ki
Sen ýslandýkça yorganlarda
Ben de hep yazacaðým seni
Kimse duymasa da nefesimi
Artýk gelmesen de olur yar
Kalkma artýk yataðýndan
Nasýl olsa her þey bitti
Sussun gönül aðlamalarýndan
Dönüþüm yok bu yoldan