…………………………………………………………………………………………………………………………………………… Atalar Sözü Destaný
Tut atalar sözünü kalbi selim ol Gönülden gönüle yol var demiþler Gider yavuzluðun tab’ý halim ol Sert sirke küpüne zarar demiþler
Her kara uzatma elin eteðin Yelkovana döner ahýr emeðin Nitekim göllerde þaþkýn ördeðin Baþýn kor kýçýndan dalar demiþler
Aldanma cihanýn sakýn varýna Düþmeyegör onun ah-ü zarýna Bugünkü iþini koyma yarýna Yar yýkýldýðý gün tozar demiþler
Çoktur bu alemde boþa yelenler Kande bilenler ile bilmeyenler Eskiden adettir daðdan gelenler Baðda olanlarý kovar demiþler
Dediler bu pendi sordumsa kime Tuz ekmek bilmeze müþkilin deme Kül kömür ye namert lokmasýn yeme Gün olur baþýna kakar demiþler
Arzeyle bu pendi kendi özüne Dost addetme her güleni yüzüne Ýncinme dostunun doðru sözüne Doðru söz insana batar demiþler
Bir mürþid-i kamil bulmayanlara Pirler nasihatýn almayanlara Sözünün ispatý olmayanlara Bir dipsiz kile boþ anbar demiþler
Yar ile ettiðin kavle ver karar Kar etmezsen bari eyleme zarar Aza kanaat et olma tamahkar Ucuz satan tezcek satar demiþler
Kanaat halkasýn býrakma elden Elinden çýkmasýn der isen dümen Deve ahu gibi boynuz isterken Ýki kulaktan da çýkar demiþler
Güneþ balçýk ilen sývanmaz ey dil Bi-zeban da olsa bellidir kamil Kendüden gayruyu beðenmez cahil Kendi çalar kendi oynar demiþler
Hileyi irtikap etme kýl hazer Desinler sana bir er oðlu er Sen elin kapýsýn çalarsan eðer El de senin kapýn çalar demiþler
Gerek þaki olsun gerekse said Kerim kereminden eylemez teb’id Böyledir Mevla’dan sen kesme ümid Gün doðmadan neler doðar demiþler
Levni nasihatý pirlerin böyle Durub-ý emsalden hazm ile söyle Meydan-ý hünerde aðýrlýk eyle Aðýr bassa beðni aðar demiþler
________________________________________
AÞIK LEVNÝ ………………………………… 17. yüzyýlýn ikinci yarýsýnda Edirne’de doðduðu, ilk gençliðini orada geçirdiði ve 1732’de öldüðü bilinmektedir. Asýl adý Abdülcelil Çelebi’dir.
Þiirlerinde Aþýk Ömer etkisi gözlenebilen Levni þiire olan ilgi ve yatkýnlýðýna karþýn daha çok ressam yanýyla öne çýktý.
Bir süre Ýstanbul’da, bir süre Bursa’da yaþadý. Topkapý Sarayýnda nakkaþlýk eðitimi aldý. Sonraki yýllarda 2. Mahmut zamanýnda sarayýn baþ ressamlýðýna kadar yükseldi ve asýl ününü bu yolla yaptý.
Levni, alýþýlagelmiþ saray dilinin aksine þiirlerinde dönemine göre duru bir Türkçe kullandý. ________________________________________ )(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-151-)(-)(-)(
Atalar sözünü boþa söylemez Bir usul,bir erkan yol var demiþler Seven yiðit boþa gönül eylemez Gönülden gönüle yol var demiþler
Seversen yürekten candan sev emi Böylesi aþklarýn bozulmaz demi Kaptansýz deryada yüzer mi gemi Dünyada bin türlü hâl var demiþler
Sevdayý bilmeyen bilmem ki ne der Terk etmez maþuðu elemle keder Gör nasýl çýrpýnýr ah-ý zâr eder Bülbülün aklýnda gül var demiþler
Þu deli gönül ki olmuþ çaðlayan Sevda ateþidir yürek daðlayan Yiðidi ahu’ya böyle baðlayan Güzelin saçýndan tel var demiþler
Gülü gonca baþka yerde açmazmýþ Tutulunca baþka güzel seçmezmiþ Ana’dan geçermiþ yardan geçmezmiþ Cananda doyumsuz dil var demiler
Eðer göremese döner,dövünür Onun hayaliyle uyur avunur Yarini görünce nasýl sevinir Sevgide sihirli el var demiþler
Canan baþka kokar bilenler bilir Arayan kokudan sevdiðin bulur Sevdiyse uzaktan kokusun alýr Kokusun getiren yel var demiþler
Sanki ýlýk yaðmurudur nisan’ýn Tükenir mi Yüce Mevlâ’m ihsanýn Tadýna da doyum olmaz busenin Lebinde bir,þerbet,bal var demiþler
Doyumsuz haz vardýr her bir anýnda Aþk ile durulur Hâk divanýnda O güzelin kaþ gözünün yanýnda Ýpek libasýyla þal var demiþler
Her gün gelir diye yollara bakan Yarinin ardýndan aðýtlar yakan Gönlü kýrýk kara sevdayý çeken Kim bilir kaç tane kul var demiþler
Derler ki gönlünden efkarý daðýt Eðer tutulmuþsa kar etmez öðüt Sevdiðin alýp da sarmaz sa yiðit Gözünden dökülen sel var demiþler
Günlünde gülleri ölüp solunca Cananý yitirip yalnýz kalýnca Sevdiði yüzünden Þeyda olunca Mecnunu gezdiren çöl var demiþler
Ayrýlýk zehrini bende çok tattým Bir güzel yüzünden eridim bittim Tutunmak üzere elim uzattým Lüzumsuza kuru dal var demiþler
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.