Kaybolan yıllar

Kaybolan yýllarýmdýr,
Yüreðime, kor halinde oturan...
Kaybolan umutlarýmdýr, içimi yakýp kavuran.
Geçti de bunca zaman,
Unutamadým geçmiþi hiçbir zaman.
Nerde benim gençliðim,nerede..
Nerede hayaller kurduðum an.
Hepsi mi oldu yalan..


Þimdi kim getirecek,
Bana kaybolan yýllarýmý.
Ne sevdam kaldý, ne de umudum baksana,
Benden çok þeyleri, aldý götürdü onca yýllar,
Artýk, gelmez oldu gönlüme yazlarla baharlar.
Verin bana umutlarýmý.

Umutlarým içerimde, bir,bir tükenmiþken,
Zamanla,
Bir de felek vurdu, o zalimce tokadýný.
Þimdi her þey son bulup, zaman yaklaþmýþken,
Böyle mi olmasý gerekirdi.
O, kaybolan yýllarda býraktým hayatýn tadýný.
Verin bana geçen yýllarýmý.

Derler geldi zamaný,
Tutmuyor bu adamýn bir yaný,
Kaybolurken, yeni umutlar bir, bir zamanda,
Alacak olan alsýn þu caný.
Yýkanmak için sular kaynar, kazanlarda.
Azrail gelmiþ bekler, caným için baþ ucumda,
Kaybolan yýllarýmdýr, en çok bana dokunan.
Ölüm bana výz gelir,
Caným saten burnumda.

Sevdiðine doyamayan,
Güzellikle dolu bir hayat yaþadým.
Geçtim, zamanýn karanlýklarýndan
Adým, adým.
Her adým atýþýmda, biraz daha bunaldým,
Aþký tattým sevgiden ikmale kaldým.
Yetmez’ mi?
Göçmeliyim bu dünyadan...

Þimdi içimde ne sevda var, ne yaþama arzusu.
Ne aþk kaldý geçmiþten ne sevda.
Bitti her þey.
Belliydi ölüm zamanýn deðiþiminden.
Belliydi…
Ýçimdeki sevdanýn bile tükeniverip gediþinden,
Bak bana bir kuru kemik kaldým.
Bitti tükendi gençliðim.
Dört kollu bir tahtadýr ihtiyacým.

Gençtim.
Aþký sevdayý gençlikte tattým. tattým ama,
Onu çoktan rüzgarlara ve sellere kaptýrdým.
Hüsraný yaþadým bir gülüþe kandým.
Belki de o haklýydý.
Belki de seven gönlüm haksýzdý.
Ama bir gerçek vardý ki, o sevdiðim vefasýzdý.
Ben…
Ýçimdeki gerçek aþkta yanýldým.

Sosyal Medyada Paylaşın: