Taife Gazap Etmeyen Kâinatın Efendisi(sav)
Zulümata boðulurken kýzgýn kumlar
Kuraklýkla boðuþurken çöller
Bir gonca bitirir o mucize gri bulutun çiseleriyle
Kâinatýn misk-i amber kokulu o serinliðini doðurdu Âmine
On dört asýr öncesi kurak gönüllere bereket indi
Kýz çocuklarý bu müjdeyle sevindi
Þeref kazandý esaret altýndaki kullar
Kâinat secde etti
Bi þuur olan kuru aðaçlar yeþilliðe bezendi
Þuur sahibi olanlar firaset kazandý artýk basiretle bakýyorlar
Cehaleti mübarek sözlerinizle yendi ensar
Ben ki edna bir kulum
Seni anlatmak seni yazmak ve sana doymak ne mümkün
Kalem sana dokunmakla kelâm oldu kelâm seni söylerken þeref buldu
Bu kalp seni anarken itminan oldu
Senin sevgin üzerine koyduðu tüm sevgilerin yalan olduðunu gördü
Çok þükür ki gördü
Artýk uykularýný onlar bölmüyor
Rüyalarýndan uyanýp mecaz yazmýyor
O münevver þehrin kadýnlarýnýn dediði gibi
’Ay doðdu üzerimize veda tepelerinden þükür gerekti bize Allah’a davetinden’
Güneþ secde ederken ay secde ederken yýldýzlar secde ederken
Aðaçlar secde ederken þükür gerekmez mi bana
Hani o Taife gelmiþtiniz bir ümit demiþtiniz
O bahtsýz þehrin bahtýna düþmüþtünüz taþlamýþlardý sizi
Taþlar utanmýþtý mübarek yüzünüz kana boyanmýþtý ki
Melekler düþmesin mübarek kanýnýz yere diye nöbetteydi
Nasýl kýydýlar nasýl attýlar o taþlarý senin geçtiðin sokaklar gül kokarken
Bastýðýn toprak berekete ererken bilemediler
Ey Nebi eðer ki o gün sen þefkatle o mübarek ellerini açýp bilmiyorlar Allah’ým
Bilmiyorlar bilseler taþlarlar mýydý? Onlarý affet demeseydiniz biterdi iþimiz
Ve Allah’a sýðýndýnýz Ýþte o zaman, Allah’ýn emri ile daðlara vazifeli melek huzuru Resule gelerek, vazifeli olduðunu ve þayet isterse, iki daðý birleþtirerek Taif halkýný helâk edebileceðini söyledi oysa siz intikam peþinde deðildiniz ve þöyle buyurdunuz
Umarým Allah onlarýn neslinden Ýslâm’a hizmet verecek imanlý bir topluluk getirir diye duada bulundunuz Ve Mekke’ye döndünüz Cenabý-ý Hak sizin bu duanýzý kabul etmiþti. Bir süre sonra, Taifte iman nurlarý yayýldý ve Taif Müslüman oldu
Ýþte efendim o gün siz gazap etseydiniz ben bu gün elinizden içemezdim iman þerbetini
Benim dedelerim utanmadan sýkýlmadan taþlamýþlardý sizi
Mübarek kanýnýz gözünüzden akan yaþlara karýþmýþtý
Kurban olurum
Mübadele yýllarýnda gelmiþti dedelerim Taif ten Isparta’ya
Þimdi bizler taþlamýyoruz ama sensizlik girdabýnda savrulup
Karanlýkta kaldýk ýþýðýnýza muhtacýz
Bir kere gülseniz yüzüme
Iþýðýnýzýn bir huzmesiyle müþerref olsam bir daha uyku görür mü gözlerim kapatýr mýyým kirpiklerimi ah Efendim çok özledim ve bu gecede bekledim bekleyeceðim býkmadan hep bekleyeceðim
Týpký Ravzanýzýn önünde bekleyip gül kokunuzu
Ýçime çektiðim gibi biliyorum bir gün gülümseyeceksiniz
Nur çehrenize bakmaya kýyamayacaðým o günün özlemiyle hep beklemedeyim...
Melek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.