denizi özlemiþim aklým baþýmdan gitmiþ sevgilimin göðsünde duran bir daraðacý misali iklimler çürütmüþ toprak benimse sol omzumun altýnda yine felaketler var
nasýl yakýyor canýmý bu yaðmur sonrasý koku annemi öldürüyorsun ilk bakýþýnda daha ne senden Tanrý olur bana bundan sonra bil ne benden sana kul
çerçevesinde solmuþ birkaç resim üst üste iþte bak buradayým diyor giden gelen kalabalýklar çarkýn ortasýnda ben dön baba dönüyorum içimde bir tek sen
buram aðrýyor dedikçe kýzýl yýlanlarýn delice çalan çýngýraklarýna sevdalanýyorum matem eskiyor gün aðarýnca yüzsüz bir gülücük gamzen alçaktýr öylece uðrularý uðurlarken gözümü basan nisan
dilime dolamýþým hayat þaþkýn ömür ikimizin gitme kal türküsü þehirler eskiyor geceleri gelip geçiyor önümüzden aksak makamlar burnumda üvey anne kokusu kýraðý uzaðýz diye senden aðlayan biz deðiliz þu güzel bahar gitme kal
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.