Bana sen lazýmsýn sen, gönlüm kopamaz senden! Yemin etmeyi sevmem, isteme bunu benden! Seninle yaþamalý, seninle ölmeliyim. Ýçimi dökmek için, sevgini bilmeliyim.
Ýlkbahar çiçeðiyim, yemyeþil benim rengim, Gerçekler sende gizli, söyle var mýdýr dengim? Güz yapraðý deðilim, mutluluklar saçarým. Bir kere kök tuttum mu, yaz kýþ demem açarým!
Sevgim aðýrdýr benim, her yürek kaldýramaz! Seni kalbime ektim, kimseler solduramaz! Sensiz bir yaným eksik, yanýmda sen ol yeter. Senden uzakta olmak, inan ölümden beter!
Sýrtýmdaki þu yükün adý aþkmýþ inandým. Ben senin hem sevgilin, hem de canýna candým. Son versin ayrýlýklar, yýprattý beni yýllar! Gitmem artýk yanýndan, almasýn beni yollar!
Bir dilim ekmek yesem, aklýma sen gelirsin, Sensiz her þey çok tatsýz, bunu iyi bilirsin. Kýymet bilmezmiþ insan, kaybetmeden bir þeyi. Özlemin ben gibi mi, söyle bana her þeyi?
Yazan: Mehmet KAHVECÝOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
kahvecioglum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.