Korkulu Sevilerin Hücresindeyim

Sinsi bir yalnýzlýðýn odasýnda yalnýz seviþmelerin darasý
Eksik bir gecenin kefesinden mor tutkularý alýyorum
Parmaklarým bir kitap sayfasýnda kendi öykümü arýyor
Sürgün bir yüreðin yörüngesinde seni düþünüyorum

Hýrpani bir adam avuçlarýma sarýlýyor, aþký umarak
Bir kadýn gönlümün penceresinden uzaklara bakýyor
Gönlümün ýslak yataðýna bulutlar çörekleniyor
Ölgün bir gönlün çukurlarýnda seni bekliyorum

Sesim kendime maraz, yitik uykularýn sehpasýndayým
Ömrüm özlemin kara meydanlarýnda bekleyiþlerde
Korkulu sevilerin hücresinde güller yetiþtiriyorum
Çürümüþ sehpalarda her gece aþký ipe çekiyorum

Ýçli bir dal çarpýyor ansýzýn üþümüþ saçlarýma
Zaman yamalý bir pulca dökülüyor avuçlarýma
Kabýna sýðmayan bir su oluyorum kendime
Üþüyorum gönlümün umarsýz kayalýklarýnda

Aþkýn sarnýçlarýndan dökülüyorum kendi denizime
Asýrlýk bir su gibi dolaþýyorum öfkemin içinde
Nabzýmý tutuyor aþk bakýþlý bir kadýn
Sokuluyorum ölüme gider gibi cennetine

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: