nefret

NEFRET

Görmeyenler kör diyor bize
Doðru söylüyorlar
Aynada bile bakamazlar yüzlerine

Nefret acý veriyor bana
Ýçim parçalanýyor
Dilime düþtüðünde
Dilim kanýyor

Bir ayna gibi beton zemine çarparak,
Parçalanýyor, yüzüm
Diline, adýmla beraber nefret düþtüðünde

Baþým öne eðiliyor
Belki süt gibi ak deðildim
Sen biliyorsun!
Su gibi berraktým

Nefret sana hiç yakýþmýyor
Kutsal olan aþka dokununca
Yüzün buruþ, buruþ olunca
Ömründen ömrüm gidiyor
Üzüyorsun beni…

Çok saçma gelir bana
Bilinmeyen sebepler den
Doðan
Yetim kalan
Kötülüðe baba diyen nefret…


13.3.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: