YOLLAR II

Dumanlar yüzerken daðlarýn omuzlarýnda,
Asil bir yalnýzlýk çöker yeþilin ortasýna.
Mavi ve yeþil ayný kalýpta erirken,
Köprüler oluþur gönül yollarýnda.


Rüzgâr konuþur yamaçlarýnda çamlarýn,
Dolaþýr kuþlar kollarýnda baharýn.
Açýklý koyulu renkler uçuþurken,
Misk kokularý yayýlýr topraðýn.


Yollar vardýr,kývrýlýr eteðinde ormanýn,
Yollar vardýr,kesiþir acýyla ansýzýn.
Ne dikenler kanatýr yokuþlarken inerken,
Ruhun hatýrlatýr, topraktýr son duraðýn.


Nice kervanlar geçmiþ tarihin yollarýndan,
Dilsiz þahitler kalýmýþ bir tek arkalarýndan.
Eþyalar deðerlenmiþ antika oluyorken,
Sahibi çoktan göçmüþ bu diyardan,bu asýrdan...





Sosyal Medyada Paylaşın: