YOLLAR

Ayaklarýmýzýn altýndan kayýp giderken,
Binlerce mil,binlerce kilometre...
Daðlar,tepeler,nehirler boyunca,
Bir ömür sürer gider..
Bir ýrmak gibi çaðlarken,
Bakarsýn gelmiþ son demleri hayatýn.
Demlersin hatýralarý zihin bardaðýnda...


Çözülürken düðümleri ömrün,
Çözemezsin ruhunun ýstýrabýný...
Topraða meyli vardýr,
Ve de gökteki maviliðe.
Hep bu çeliþkiyi yaþar,
Aklýn ve gönlün savaþlarý...
Ne yenen vardýr ne de yenilen,
Varlýktan yokluða,yokluktan varlýða...


Zincirleri kýrýlmaz zamanýn,
Milyonlarca asýr,milyonlarca sýr,
Yolcularla kayýp gider uzaklara...
Ne mal ne mülk ne de bir dost,
Sesler biterken,diðer sesler çoðalýr ruhta...
Kaynar kazaný ömrün,
Fokurtular da duyulur sonbahar,
Sonbaharý yaþar,sonsuz yolcular...
Sosyal Medyada Paylaşın: