Kaç yaþýma gelsem.. Çocuktum babamýn gözünde. Her türlü dertten-illetten Korurdu O.. Ben farketmesem de. Babam yok artýk... Büyüdüm mü? Ne!
Büyüyorsun ancak O öldüðünde! O çýnarýn gölgesi yok artýk üzerimde... Sorular soracaðým... Öðreneceðim... Azar iþiteceðim... Takdirini alacaðým... Akþam eve dönerken yolunu gözleyeceðim Babam yok artýk.
Büyüdüm mü? Ne!
Aile kurup baba oluyorum, Gölge yapýp koruduðum birileri oluyor. Ama; O gölgeyi ben çok arýyorum.
Büyüdüm mü? Ne!
Hep sessizce aðlayan... Her seferinde sus kalan En zor durumda bile, Yýkýlmaz görünen... Sýrtýmý dayadýðým O çýnar yok artýk.
Büyüdüm mü? Ne!
Kaç yaþýnda olursan ol. Çocuksundur babanýn gözünde.
Çok özlüyor.... Çok arýyorum O’nu. Büyümek istemedimki!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
pınarbaşılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.