Kahr-ý aþka düþüp sevda çekmeyen Feragat et bu sevdayý diyorlar Ben ezel nuþ ettim aþk badesini Asla güç vermedim neyi diyorlar
Ezeli düþ oldum bir ah u zara Tecellimiz aksi bahtýmýz kara Eðer aþýk isen maþukun ara Mecnun isen bul Leyla’yý diyorlar
Ben Ýzni’yim þikest oldu canýmýz Bilmem nasýl olur serencamýmýz Halk içinde söylenirken namýmýz Þimdi gören hublar dayý diyorlar ……………………………….. AÞIK ÝZNÝ …………………………………………………………….. 1850-1928. Yusufeli’nin Zor (þimdiki adý Esenyaka) köyünde doðdu. Asýl adý Mustafa’dýr. Köyündeki Aziz Efendinin yanýnda hem ilk medrese eðitimini gördü.
Küçük yaþlarda baðlama çalmayý öðrendi. Bir süre Aþýk Keþfi’ye çýraklýk yapan ve bu dönem içinde aþýklýða ve geleneðe iliþkin bilgisini pekiþtiren Ýzni, zamanla usta bir aþýk olarak yörede tanýnmaya baþladý.
Aþýk Ýzni, Sümmani, Berzi, ustasý Keþfi, Mahiri, Cesimi gibi döneminin birçok usta aþýðýyla karþýlaþtý. Ancak gerçekleþtiði bilinen bu karþýlaþmalar kaynaklara aktarýlamadan yokoldu.
1. Dünya Savaþý (1914-1918) öncesi 15 yýl kadar köyünde muhtarlýk yapan Aþýk Ýzni, bu döneme iliþkin deneyimleri ve yaþadýklarýný da bazý zaman þiirlerine yansýttý. »Muhtarlýk Destaný«, »Çobanlýk Destaný« bunlardan bazýlarýdýr.