Çözümleyemedim seni bir türlü, O kadar karmaþýksýn ki, Her yolu denedim, ama olmadý, Kendi haline býraktým gönlümü, Yapayalnýz ve karamsar. Unuttum, unuttum der ama; Biliyorum yine seni anýmsar.
Kendi kendine sessizce, Yeþil gözlerini düþünür, Temiz ruhunu anlatýr, Sonra tekrar kendine gelir, Ne olduðundan habersiz, Ýki damla düþmüþtür, çaresiz, Elini yüzüne götürür, Saklamaya çalýþýr, aðladýðýný, Utanmýþtýr.
Mýrýldanmaya baþlar bir þarkýyý, Sessiz ve derinden sakince, Yeniden gülmeye baþlar, Uzak ve negatifce, Eðilir fýsýldar, Seni sevdiðini sessizce,
O büyük sýrrý sadece, Kendi, kendine anlatýr, Ýlahi bir kudret gibi aþkýný, Ruhunun derinlerinde saklar, Boyar durmadan siyaha seni, Sonra yeniden aklar.
Rafet Haznedar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alptulga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.