Başıma Bir Şiir Düştü

baþýma bir þiir düþtü geceden
boþverdim hayata
içeceðim kadehinden
koparacaðým düðmeleri gökyüzünden
kopsun günler geceler
inceldiði kara tülünden



ben alnýndan her gece
boþuna öpmem kelimelerin
bilesin



sana dönük bir kýyýda
yakasýnda vadilerin
tutkuya biat etmiþ
ýþýltýya kapýlýp giden bir arzuyum
dahasý hiç



içtikçe aþkýn þarabýndan
derin akýntýlara kapýlýr
çarparým hýrçýn dalgalarýmla
kayalýklarýna


sevmeyenler karýþmýþsa hayatýn kalabalýðýna
razýyým ben
severek yalnýz kalmaya



nereden bakarsan bak aþka
ve sevdaya
bir yaný yaz bir yaný kýþ
topal mevsimlerde aksayan
yorgun ateþin dumana asýlýþýdýr
inatla


senden kalan anýlar geldiðinde aklýma
kýrpýp o tazelikleri
yýldýz gibi serpiyorum geceye
sonra
bir dev uyanýyor gözlerimde
yüzüm sana dönük
bakýþlarýn göz kýrpýyor aþka



içim kýpýr kýpýr baharý müjdeliyor
dokunmak istiyorum rüzgara
esip geçiyor



bu gün hiç bir sokaðýnda
yasak yok kentimin
gümüþ tasta yudumluyorum susuzluðumu
sen de
göçebe bir sevdanýn sýzýsý
ben diyeyim
yaralý bir ceylanýn çýrpýnýþý
al busemi yüreðine
silinmesin
kalsýn
gecenin en ücra köþesinde



yine hüzne katýk oldu
kadehimde yudumlar
sessizce sýðýnýrken gecenin kucaðýna
unutmaya çabaladýðým her günün
üstünü örtüyor
yitik sayfalarda arýyorum kaderimi
sana harcýyorum
geriye kalan ömrümü
unutma



þu gecenin dar geçitlerinde
üþümek bile bana
sen gibi sýcak
hatýrýma düþen her dokunuþun
kurak yalnýzlýðýma
can veren bir nisan damlasý
bir kez olsun
aðlamak istiyorum mutluluða



baþýma bir þiir düþtü geceden
kaç kez söyledim sana sevdiðimi
hatýrlamýyorum
o sayýlarýn peþinde yiterken
kim bilir kaç kez doldurdun kadehimi
ben mýrýldanýrken...










Sosyal Medyada Paylaşın: