//uzak evlerin ýþýklarý, uzak yanar//
gecenin bacasýnda, tütün kokusu
saatlerin yokluðu çaldýðý;
zaman/sýzým...
sedaya kilitlenmiþ dilim,
þakaðýma bir namlu gibi dayanmýþ elim,
esmer kubbenin kör kandili gibi,
yanan yýldýzlarý altýnda,
caddeyi seyrediyorum.
uzaklara nasýl yakýþtýðýný düþünürken...
biliyormusun...?
yüreðini..bu caddelere benzetiyorum!!
üzerine basýp geçenleri boþaltmýþlýðýn,
rahatlýðýyla sere serpe duruyor önümde.
gözlerimin, umarsýz bakýþlarý altýnda,
öyle duygusuz, öyle pervasýz,
içime harmanlanmýþ özlem kokulu
bir öfkeyle, çýkýp basýp geçmek geliyor..
fikrimi çalmýþ sen deliliðimle.
yüreðe hem kanat takýlýr da;
hem de niye ipi kýsa tutulur...?
zul sarmýþ geceyi, bir zul
kýyametine beni çaðýrýyor,
har düþmüþ içime, bir har
alaz alaz sen yanýyor...
uzak diyarlarýn yýlmaz bekçisi;
sen beni esir aldýn, ben geceyi...
esmer gece,
niye bu telaþýn, neye..?
ay düþmüþ içime,
önüm karanlýk;
yürüsem kendime,
her yer aydýnlýk....
sessiz gece,
niye bu sitem, neye..?
sus düþmüþ içime,
önüm yalnýzlýk;
dönsem kendime,
tenha bir kalabalýk...
uzun gece,
niye bu zamansýzlýk, neye..?
an düþmüþ içime,
önüm durgunluk;
sorsam kendime,
derin bir suskunluk....
zor gece,
niye bu amansýzlýk, neye..?
sen düþmüþ içime,
önüm çaresizlik;
gelsem kendime,
ya sensizlik ,ya bensizlik...
Ey benim arafta kalmýþlýðým!!!!
kýrýk kadehte içtiðim, þarabým,
can heder ettiren aklý ziyaným,
sana kýysa, söz dinlemez yaným
pazar pazar dolaþtýrýr da
seni, bir pula satarým...
esmer çýðlýk bitti;
kýzýl kýyamet geldi...
fikrim de volta atan yüreðim,
yorgun musun..?
yarý ölme vakti...
Seyran Tankuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.