NOT : Muhip Erdener SOYDAN’ýn sayfasý,oðlu Vecdi Murat SOYDAN tarafýndan aziz hatýrasýna hürmeten oluþturulmuþtur.
ÞÝÝR: Muhip Erdener SOYDAN (babam) Doðum tarihi: 20 Ekim 1943 Ölüm tarih : 15 Ekim 1986
Güzel kýz pencereden Tabiata dalmýþtý, Kalbi hýzla çarptýkça Ýçerisi yanmýþtý. Bir an olsun maziyi, Düþünmeye baþladý Gözleri mahzunlaþtý... Gülümsemek istedi. Hiç gülümseyemedi, Bir çiçek hatýrladý...
Hasret denilen þey, Ne acý bir kederdi Her hasret, her kederle Sýzlayan bir kaderdi. Güzel kýz gülemedi, Bir iç çekti yavaþtan Camlarý buðu aldý, Temiz kalpteki aþktan. Güzel kýz sendeledi, Buðular arasýnda Bir karanfil hayali, Ayýrýr gibi oldu.
Çiçeðin boynu hala, Hasretle bükük kalmýþ, O kýrmýzý rengini, Mat bir kýrmýzý almýþ. Gözyaþý duruyormuþ, Kalbindeki yarayla Yapraðý arasýnda.
Güzel kýz ümitlendi, Parmaklarý buðuya, Bir hayal gibi deðdi. Karanfil ümitsizce Çok yavaþtan sallandý: “ Boþuna sevgili kýz” Der gibi hali vardý.
Her sabah kalktýðýnda Bulurdu karanfili Camdaki buðusunda. Böyle günlerce sürdü Karanfilin hayali… Azap doldu güzel kýz Gördükçe bu hayali… Araþtýrdý, düþündü: “ Bu kýrmýzý karanfil, Günlerimi alýyor, Neden ki ah ! Allah’ým, Gönlüm azap doluyor? ”
Hatýrladý güzel kýz… Karanfilini atýp Hayata daldýðýný. Bundan aylarca evvel Istýrap aldýðýný… Yabancý kimse vardý, Karanfili attýran Ýþte o yabancýydý, Sonu gelmez uykuya.
Kederlendi güzel kýz, O günler O’na kanmýþ Sevgili çiçeðine Günlerce hep yanmýþtý. Þimdi yabancý ise, Terk edip aldatmýþtý. Gözünü yaþa verip, Gönlünü daðlatmýþtý.
Bir iç çekti güzel kýz… Hayat meðer yalanmýþ Bin bir türlü hileyle, Ýnsanlara dolanmýþ. Bir sabah yine kalkýp, Buðulu cama baktý Göremedi çiçeði, Kalbine keder aktý: “ Karanfilim nerdesin? Neden beni býraktýn? Kalbime acý salýp, Niçin tekrar býraktýn? “ Bir ses duydu, derinden… “ Güzel kýz semaya bak! “
Kararmýþ mavi sema, Bulutlar örtü olmuþ, Bir ilkbahar günüyken, Sema kasvetle dolmuþ… Güzel kýz tekrar yine, Derinden bir ses duymuþ : “ Günlerce hayalimin Durduðu þu cama bak! “ Birden camýn üstüne, Birkaç damla yaþ konmuþ… Selam getirmiþ yaþlar Kýrmýzý karanfilden. Demiþler: “ Hiç üzülme, Selam var çiçeðinden. Þimdi topraða düþtü, Yeniden yeþermekte Ve ilahi aþkýndan Her an hazza ermekte.”
Güzel kýz içlenmiþ mi, Orasýný bilmeyiz Fakat bilinen varsa, O’nu artýk görmeyiz. Yýllar geçse aradan, Aþký silinmeyecek Kýrmýzý karanfilin Kalbinden, dudaðýndan.
Bir masal böyle biter, Ýlkbahar akþamýnda Sevgi hasretle tüter, Yaklaþan her yarýnda… Þimdi karanfil artýk, Topraðýn kucaðýnda, Yaþlý yapraklarýyla Hasret var dudaðýnda… Mavi gökyüzü tekrar Bulutlarla kaynaþsa, Hüzünlenir karanfil, Kapar yapraklarýný. Belki o an için için, Tekrar aðlamaktadýr… Baðrýndaki þebnemi, Onu daðlamaktadýr…
Muhip Erdener SOYDAN 27 Nisan 1963 Saat 21:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhip Erdener SOYDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.