’’Öylesine yorgun ki yüreðim, Þimdilerde ihtiyar bir öykünün düþük cümlesindeyim’’
Susturdum kendimle bir geceyi Soluksuz ve yalnýzdýk....
Meþe palamutlarý düþtü yere Ýsyanýn çýðlýklarýyla çürüdüler...
Yer kabuðunun sancýlarýný duydum Nalet yaðdýrýyordu iç acýtan kaderine...
Yol almaya baþladým mevsimlere Haziranda hükmünü sürdürdü güneþ... Uzanmaya kalktýðýmda aðacýn dallarýna Tahta kurularý parmaklarýmla bir kuruttu yapraklarý...
Örümcekler yol alýyordu sinsice maðaralara Ateþböcekleri can çekiþiyordu aðlarýnda...
Fýrtýnanýn piç yüzünü görüyordum Yeni yetme çocuklarý yaný baþýnda...
Kutsal tapýnakta buldum bir kitabý Küçük zamanlar doðarken kaçtým oradan... Susturulmuþ cümleleri baþladým okumaya Sevginin tutsaklýðý iþlemiþ mühürlü kelimelere..
Haykýrsa onunla bir boðulacak nefesim Sessizliði birlikte kucaklayacaðýz....
Düþ sevilmezmi? O sevmiyordu düþün ülkesini...
Korkarak yürüdük onunla Bir çýðlýk sesinden daha uzaga..
Her bir sayfasýyla barikatlar ördü yollara Kirpik uçlarý yoktu,ama göz kýrptý aydýnlýða..
Biz ikimiz Yani yitik ülkenin delileri...
Ýçimizdeki zanlýyý ihbar edemedik Korkaktýk bir o kadarda atýlðan...
Kendi diliyle yeniden yazmak istedik aþký Hüzünlü ezgiler dikti sert bakýþýný üstümüze...
Oysa aklýmýz daki kara kýþ Lades çekiyordu aydýnlýkla...
Gök yarýldý ikiye Bir masal kuþu indi yer yüzüne...
Yaklaþtý olduðumuz yere Sessizce fýsýldadý sözünü...
-Eþdeðer yalnýzlýklarý atýn uzaða Ve yol alýn sizi bekleyen aydýnlýða...
Dilindeki türkü Ölümü aðlatýrken...
Savurdu bizi Konuþan gecenin Sevgili sabahýna...
Devrim Dokdere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.