Gece,sen,ben,aþk Usul usul indirdi perdesini karanlýk, Gözlerimiz baðlýyken yürüdük ateþe Kömürden siyah karanlýðý mühürlediler bedenimize, Önce saçlarýmýz tutuþtu sonra aþk...
Dün gece savurdum yanmýþ yüreðimi uzaklara Can çekiþiyor ölü kentin sokaklarýnda..
Gölgesi beliriyor can/siz ölülerin Vuruyor ay þavkýný gözden uzaða, Onlarda yürüyor ýþýðýn en sonuna Çürüyen ormanýn masum çocuklarýna...
Sen nerdesin? Þu gözleri baðlý olan...? GELÝN senmisin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.