Çok uzaktan bir ýþýk, gözlerinde parladý, Her kývýlcým bir ýslýk; gel, der gibi aðladý. Sanki rüzgâr misâli, esti gitti genç adam. Zîya ile visâli, tamam oldu tastamam. Gerçeklik oldu tasa, gerçeðin de gerçeði. Duyduklarý hep posa, þimdi gözde merceði; Yakýn tuttu, yaklaþtý, hakîkat ateþine. Akýl uçtu, göz þaþtý, düþtükçe hep peþine. Týlsým, týlsým doðruluk; tutar kaldýrýr daðý. O’na doðru yolculuk, sýrra deðmek parmaðý. Yetmez dedi, genç adam, doðru dedi, doðrusu. Yandýkça sýrýlsýklam, kesildi her sorusu. (Nasýl)da ve (niçin)de, takýlmadý, kul oldu. Âteþlerin içinde, yandý bitti kül oldu...
Ankara, Nisan 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.