MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ateşten Gömlek
sır

Ateşten Gömlek





Leylâ; büyük imtihan, ya diriliþ ya îdam,
Ýlâhî ferman Leylâ, Leylâ; aðýr imtihan.
Ya üfleyene bir yol, ya kat kat perde endam,
Kolay mý ölmek mecnûn, Mecnûn!... Sabýr, imtihan.
Leylâ; büyük imtihan, ya diriliþ ya îdam...

Ya örtüler çekilir, ya açýlýr kapýlar,
Þöhret ile þehvetin, kanat sesi duyulur.
Bir avuçluk âlemde, akýl almaz sancýlar,
Kimileri kör olur, kimileri yol bulur.
Ya örtüler çekilir, ya açýlýr kapýlar...

Yýldýzlarda ziyafet, etten sofrada açlýk,
Vuslat; ebedî azab, firkat; hakîki nimet.
Neþe üstüne neþe, çýðlýk üstüne çýðlýk,
Perde arkasý doyum , düþse perde; sefâlet.
Yýldýzlarda ziyafet, etten sofrada açlýk...

Arzu; ateþten gömlek, ya cennet ya cehennem,
Bir çýkmaz sokak Arzu, Arzu; yokluðun baþý.
Ya kor ya ay parçasý, ya hastalýk ya merhem,
Ölüm boyu güzellik, ömür boyu gözyaþý.
Arzu; ateþten gömlek, ya cennet ya cehennem...

Ya aydýnlanýr gözler, ya sineler kararýr,
Dudaktan isyan akar, kalbden kalbe füyuzat.
Diz çökülür huzurda, rûh; gül gibi sararýr,
Bakarsýn onca gürûh, satýlýr haraç mezat.
Ya aydýnlanýr gözler, ya sineler kararýr...

Ölenler kavuþur bir, ölü gezer diriler,
Bir damla, binbir belâ, gülmek; uzak ihtimal.
Akýllýlar zevk, sefâ, bayram eder deliler,
Nasýl sað kalýr bir er, varlýk sýrrýna hamal.
Ölenler kavuþur bir, ölü gezer diriler...

Gül ki; dönüm noktasý, ya þehadet ya inkâr,
Benim meselem bir gül.. güldür benim misâlim.
Ya sonu gelmez zarar, ya bitip tükenmez kâr,
Ona mâlum bilinmez, çözülmez þu sýr hâlim.
Gül ki; dönüm noktasý, ya þehadet ya inkâr...

Ya Mecnûn’un Leylâ’sý, ya belâsý baþýmýn,
Bir Leylâ ki; bin yýllýk, ömrün ânlýk kazancý.
Zâhirdeki sebebi, gözümdeki yaþýmýn,
Bir belâ ki; zamandan, kayýtsýz büyük sancý.
Ya Mecnûn’un Leylâ’sý, ya belâsý baþýmýn...

Gözlerinde bir ýþýk, güneþ sönse ne çýkar,
Bu ýþýk Züleyha’nýn, gözlerindeki ýþýk.
Bir düþürsem içime, daðýlýr karanlýklar,
Bir düþsem gözlerine, yalnýz þöyle bir anlýk.
Gözlerinde bir ýþýk, güneþ sönse ne çýkar...

Þirin; varlýðýn sýrrý, ya kölelik ya kulluk,
Her þeyden tatlý Þirin, Þirin; zehirden bir aþ.
Ya maddelerde varlýk, ya mânâlarda yokluk,
Her iki âlemde de, akýl almaz bir telaþ.
Þirin; varlýðýn sýrrý, ya kölelik ya kulluk...

Ya varlýða ihanet, ya yokluða bir seyir,
Ve gönüllerde düðüm ve akýn akýn ölüm.
Ýstersen eð baþýný, istersen arþa deðdir,
Marifet; atabilmek, þu kalplere kördüðüm,
Ya varlýða ihanet, ya yokluða bir seyir...

Dað yamacýnda müjde, tepesinde intihar,
Sevmek; neden ve nasýl, iþte kadîm mesele.
Adam gibi sevmeli, sevilecekse zinhar,
Ýþte aþkýn aslýna, ermede ki vesile.
Dað yamacýnda müjde, tepesinde intihar...

Aslý; kabûl duraðý, ya merhaba ya vedâ,
Az biraz hisse Aslý, Aslý; yangýn öncesi.
Ya karýnca kararý, ya habersiz elvedâ,
Bilinesi bilmece, derviþin bilmecesi.
Aslý; kabûl duraðý, ya merhaba ya vedâ...

Ya irþâdýn baþýdýr, ya hakîkatin sonu,
Katrede boðulanlar, ummana nasýl dalar.
Budur; henüz meclisin, kapýsýnda ilk konu,
Nihâyetinde verilir, hayat pahasý karar.
Ya irþâdýn baþýdýr, ya hakîkatin sonu...

Yananlar sefer eder, yanan anlar seferi,
Bir cadde ki; ateþten, cehennem görse donar.
Her adýmda bin yangýn, iþte rûhun zaferi,
Yandýkça yürür kiþi ve yürüdükçe kanar.
Yananlar sefer eder, yanan anlar seferi...

Ankara, Ocak 2009

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.