bir tahta bavul elimde galata köprüsünde limonlu saçlarým var simsiyah parlayarak omuzlarýmý örtüyor kolalý gömleðim beyaz uzun sivri yakalarý marmaranýn mavisine deðiyor... gelirken molada almýþtým ’çarþamba’dan’ yumurta topuk ayakkaplarýmýn sesi taksimde yankýlanýyor... savurur misinalarýný balýkçý bozuntularý kancalarý ispanyol paçama takýlýyor çekiþtirip duruyorlar fiyakam bozuluyor... ulan bi atabilsem kendimi karaköye diyorum bu defa da bir tanýþa yakalanacaðým ’devekaldýrýmýnda’ diye aklýmýn çivisi çýkýyor
Faruk Civelek Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.