Gözümde büyüttüklerim olmuþtur elbet
yüreðinden sök at köklerimi
ölü topraðý serp düþüme
sabaha uyanmadan mevsim
günaha hükümsüzlük giydirmeden gün
Ve yasaktý aþk bizim lügâtýmýza
çalma bu gece kapýmý
yýkýk, dökük, talan olmuþ sensizliðim
gelme gittiðinin resmiyetidir sonunda
tortusu kalýr yoksun yanlarýn düþlerimde
Avuçlarýma düþerdi, dokunduðum nüshalar
dilime gelirdi bin tövbe, yakarýrdý gün/ahlar
karanlýða hüküm sürerdi ehli-beyt
sar izlerini, kesik ayaklarým damlýyor
ve damýtýlýr ay, gölgenin düþtüðü tüm ücralarda
Düþüyor kevirler
doðuyorken güne homurdayan bed bahtlar
eskirim düðümlenirken yazgýlar zamana
ölüm doðurur þimdi’ye asýlý kalan sokaklar ...
Yasemin Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.