Nedamet Düştü
Birer birer kayboldu geçmiþin tüm izleri,
Adaleti kaybettik, sonra asalet düþtü,
Kalksa da ulu hakan bir görse halimizi,
Hainlere hürriyet dosta esaret düþtü,
Ne hazin manzaradýr eðildikçe eðildik,
Hiç bu kadar boþlukta ve çaresiz deðildik,
Sunulan zehirleri hep cana minnet bildik,
Muhannet sofrasýna cebren icabet düþtü,
Afakýnda yurdumun nedir bu karayazý,
Bir devrim olmalý ki, nurdan ýþýk beyazý,
Abad olmalý her yer kaldýrmalý enkazý,
Bedenler yorgun bitap cana rehavet düþtü,
Kimisi bu ülkenin sanki üvey evladý,
Ayrýmcýlýktan öte zulümdür bunun adý,
Umurlarýnda deðil mazlumlarýn feryadý,
Devletin bünyesinden halka ihanet düþtü,
Tarih tekerrür etti biz ibret alamadýk,
Dört cihette dört tuzak hiç rahat olamadýk,
Dolaþtýk kýyýlarda bir liman bulamadýk,
Her adýmdan geriye sonsuz nedamet düþtü,
Coþkun Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.