Yaðmurlar kadar sýrýl sýklam aþk var yüreðim de Ve ben biten bir aþka veda ediyorum.... Ve isimsiz bir mektup yollarken güvercinler le kimsesiz bir yolculuða yelken atýyorum.... ve doðacak güneþin peþi sýra ve özlemeyi doðan çiçekleri bir çiçek kadar ömür biçiyorum yolculuðuma... belki yarýn kadar uzaklara gidiyorum... içimde bir yara var ve gözlerimde ve bir not var sana ben gidiyorum yaðmurlar ve dönmeyi unutarak mevsime eksik bir özlem var þuram da bir güvercin kýrgýnlýðýmý dersin bir yara var acýmýyor artýk kan var ölmüyorum ama ve düþerken aðlayan gök bir þimþek kadar kýzgýnmýyým sadece belki belki esmeli rüzgarlar ve ufuklarda bekleyen bir yüreði görüyorum beni bekliyorcasýna ve özlüyorcasýna aþk kokuyor ve ben üþümüyorum artýk yüreðim ve ben gidiyorum aðlayarak bir acýnýn gölgesin de....
*** Berhami ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜmitBerhami Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.