Yýllardan bir yýl, Günlerden bir gün; Diyor ki akýl: Solgun ve ölgün Bir yaprak gibi Olursun sen de. Zahir Gaib’i, Nihayetinde Görürsün bir an. Yer ile yeksan Olur bütün zan. Ýþte o zaman Düþünce perde Sahne görünür. Gökte ve yerde Gözünü bürür Olan ne varsa, Çýkar meydana Ömürlük tasa; Her þey bir yana Elbet anlarsýn Nedir hakîkat? Sonra aðlarsýn, Yanarsýn fakat; Geçer iþ iþten, Dönmek nafile. Çünkü bitiþten Evvel kafile Dönmüþtü zaten Varmadan önce. Nasýl ki dersen; Gündüz ve gece Tanýktý mekan, Azýktý figan; Yýlmadan bir an Önde bir çoban; Aklýn kârýný Teslim bildiler, Varýn Varý’ný, Bildik, dediler. Nedir bir gözün Görmekten yana Nasibi, sözün Ýçinde mânâ; Söz ki, En Emin Olan’ýn sözü. Her þeye yemin, Kaymadý gözü. Evet, O gördü, Görmesek ne gam. Defterin dürdü, Mantýkta tamtam. Þimdi vaktidir; Önde bir yavuz Her þeye kadir Þaþmaz Kýlavuz. Þahidi Ceddi; Aleyhisselam, Selam hep selam, O ki el verdi, O olsa derdi: Bütün elemi, Kederi, (derd)i, Çekmek âlemi; Ateþ bataktan, Onca tuzaktan, O çok uzaktan, Binbir zikzaktan Ve sonra sefer, Dosdoðru yolda. Her an beraber, Saðda ve solda. Ki; þaþmasýn kul, Doðru hedefe Yürüsün mâkul, Sonsuz mesafe. Baþ gözü kaba, Damakta diller; Sýrtta bir aba, Yolda kandiller. Sefer her seher, Bir yok sona dek. Kalsak da zafer Orta yolda tek; Bizimdir bizim. Âleme hizmet, Bu yolda azim; Benlik hezimet. Ve iþte maksat; (Ben)i bildirmek. Sonrasý hasat, Evveli emek. Âlem sebepler Âlemi elhak; Sýrrý edepler, Sonra muhakkak. Kalkar vesilen, Bir O kalýr; Bir… Kendini bilen Rabbini bilir; Ölse dirilir…
...
Ve sonra zaman, Görürsün bir an, Rahman’a kurban, Tekrar en baþtan, En Baþ’a devran. Yani hep O’ndan, Baþtan ve sondan…
Ankara, Nisan 2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.