Güldü...
Diþlerinin arasýndan
Süzüldü ufka güneþ ...
Güldüm ...
Yýldýz yýldýz serpildi
Mavi mineler...
Huzurun rengine eþ...
"Caným benim ",dedi sonra
Cemreler düþtü topraða
Erikler çiçek açtý..
Kýrlangýçlar ýslandý...
Ölülerin kulaðýna üflenen sur
Dirilere kement attý...
Cennet koktu þarkýlar,
Nefes nefese
Ayaklandý alemin þahdamarý..
"Caným benim" ,dedi sonra
Can içre yankýlandý..
"Teslim oldum ",dedi dili
Boynu ,
Kýlýcýmýn koynuna uzandý
"Kesmez seni "dedim..
"Sen Ýsmail misin"?
Kapatarak gözlerini söyledi:
"ÝsmailÎ bir bendeyim"
"Vur hadi ,öldür ki dirileyim ..."
Öyle sýcaktý,öyle sýcak nefesi..
Öptüm...
Öptüm ...Yanardaðlar kaynadý.
Ekmeðimi bandým ,sesine...
Cennet rahiyasý
Kan kýrmýzý ateþine...
11/04/2011 ya leyl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.