GİDİYORUM SENDEN HAYAT

“GÝDÝYORUM SENDEN HAYAT”

Düþmekten korkmadým hiçbir zaman,
Düþtükten sonra uzanacak bir el olmazsa
Ýþte o zaman ölümün eþiðine düþmüþümdür.

Hep yollarýn tozlusu düþtü bana
Kurulan hayallerin yýkýlmasý ve acýsý
Taþ duvarlarla örülmüþ gönül pencerem
Sýnýrsýz bir köþeye oturup aðlamaktan baþka yok çarem

Kimsenin yürüyemediði kadar sana uzaðým
Kimsenin duyamayacaðý kadar kuytularda avazým

Bir çoban köpeði bile asildir sevgi de
Benim insanlarda aradýðým nerede

Askýda kalmýþ umutlarý söküp atmak var
Önüme sýralanmýþ onca kapý duvar
Kestane kokulu bir aralýk akþamý
Azrail’e selam verip bir çalým atmak var.

Öyle çok yitirdim ki seni yanaklarýmda
Her çileye suskunluðunla kaldýn öylece
Anamýn tarhana çorbasý kokar mum ýþýðý gölgesinde
Ellerim küçüktü, yüreðim küçük, seni saracak kadar iþte

Daðlarý yükleseler üzerime aðýr diye dert etmem
Senin derdin insan çýkarýr çileden
Aç yollarýný, aç kapanan bütün kapýlarýný
Gidiyorum senden
Varsa, helal et hakkýný, kes bu canýn hesabýný
Gidiyorum senden
Hayat…

HARUN ÝNAN
09 09 2010
RAMAZAN BAYRAMI 1, GÜNÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: