EY OĞUL
"EY OÐUL"
Ey oðul, delik kulaðýný parmaðýnla týka,
Bu sözlerimi sakýn, sakýn yabana atma,
Söz verdiysen tutmasýný da bil,
Sonra kana bulanmasýn dil.
Ey oðul, haklýysan davanda savun,
Üzerine gelecektir umarsýz bir yýðýn,
Þerefini satmaktansa vücudunu böl,
Þerefsiz yaþama, asil bir köpek gibi öl.
Ey oðul, karný aç görünce onu doyur,
Mükâfat bekleme, hak sofrasýna buyur,
Kuru ekmeði böldüðün gün gelir,
Sabýr, isyana kursun sýkmayý öðretir.
Ey oðul, kanýtsýz yargýlama kimseyi
Sonra seçersin al cemalle gezmeyi,
Yanaklarýnda gözyaþýnýn izi kalýr,
Volkan misali patlayan yürek küle kalýr.
Ey oðul, bu sözlerim nakþolsun gönlüne
Dönme özünden düþsen bile zulme,
Bedenini fani dünya ile yontma
Gelen durmuyor bil ölüm var unutma.
HARUN ÝNAN
15 10 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.