NEREDEYDİN.2.

Ayrýlýk ve hasreti düþürdü aþk bu cana
Öyle zalim sevda ki hiç acýmadý bana
Yýllar beyhude geçip beklerken yana yana
Firdevs’in baðlarýnda açan gonca gül gibi
Maziye sarýlýrken bekledim neredeydin?

Yýllar yýlý ararken kalbimin talibini
Kaç bin deryaya daldým bulamadým dibini
Her gün aklým ve kalbim sorarken sahibini
Babil’in bahçesinde sabreden güzel gibi
Sevdana kurulurken bekledim neredeydin?

Yollar yokuþa vurup cana gelmeden bela
Ömrüme zindan oldu sanki her yer kerbela
Sevgin ile donanýp girmeden çýkmaz yola
Son baharda dalýnda kuruyan gazel gibi
Yerlere serilirken bekledim neredeydin?

Bu gönül yýllar boyu firkatle dalaþýrken
Aþkýn deccalý her gün ardýmda dolaþýrken
Sevdanýn Firavunu benimle savaþýrken
Ardýn sýra koþarken ebedi ezel gibi
Peþinde yorulurken bekledim neredeydin?

Devirdi en sonunda vuslatý vurdu tipi
Kader ayýrmak için almýþ bütün tertibi
Sen büyülü yalandýn kurarken son ekibi
Ama ben hiç yýlmadým saklarken özel gibi
Aþkýnla sürünürken bekledim neredeydin?

Koca çýnar aðacý sonunda yýkýlmadan
Düðümlenip gönlüme her sözcük takýlmadan
Kader bile terk edip sevdadan sýkýlmadan
Gönül bekçisi olup çýkmayan ecel gibi
Uðrunda vurulurken bekledim neredeydin?

Muzaffer TEKBIYIK

Sosyal Medyada Paylaşın: