sevilmesem de seviniyorum sevebildiðim için yine bir bakýþ titretiyor beni eski günlerdeki gibi bir kýzýn kirpiklerinden uçan selamý nazikçe alýp koyuyorum gözlerime irislerde kýrýlýyor sevgi.
yalnýzlýðýmý sýrtlayýp sahile vurmuþken kendimi dinimi ardýmda býrakýp iman dalgalarýný aþarak tanýþacakken tanrýlarla, baþýmý bir kelimeye koyup iki cümleye sarýlýp yatmayý düþlerken gönlüm ve bir dizeye bile tövbe etmiþken dilim aþk sepkenine yakalandým yeniden, belli ki ardý saðanaktýr bunun sýrýlsýklam olduðumda geç kalsam da kalkan vapura her zamanki gibi koþacaðým þiir iskelesine!
avcýydým; ama elimde zýpkýn omzumda tüfek yok artýk, dertleþmek için yalnýz bir orkinos aðlaþmak için yaralý keklik ararken bir cerene vuruldum.
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.