Yokluğunda
Aynada baktýðým kiþi ben deðildim.
Evet evet, ben olamazdým bu.
Bedenim, gözlerim, saçlarým, hiç tanýdýk gelmiyordu.
Aynadan gözlerime baktým,
Karþýmda gördüðüm gözler benim olamazdý.
Týpký senin gözlerine bakmýþým gibi kayboldum gözlerimde.
Bu bana kalbimin bir oyunuydu bence.
Nereye baksam gözlerini görüyorum,
Bütün sesler, bütün dokunuþlar seni hatýrlatýyor bana.
Yokluðunun bu kadar boþ, bu kadar anlamsýz olabileceðini nerden bilebilirdim ki?
Etrafým insanlarla dolu.
Ama sen yokken yanýmda, kaybolan benliðimde
Yalnýzým.
Aþýk bir insana gerçekten zor geliyor yalnýzlýk.
Kalbi atmýyor, mutlu olmuyor..
En azýndan sesini, kokunu duymak istiyor.
Bulmalýyým seni, bulmalýyým kendimi.
Aradým benliðimi hiç yýlmadan.
Tüm evreni dolaþtým yorulmadan.
Sonuç olarak buldum seni ve gözlerinde kaybettiðim benliðimi.
SELCAN TÜRE..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.