ben bu þehrin yalnýzlýðýyým,
fakir fýkralarýn sahte gülücükleri gibi,
çok erken deðilmi?
þimdi sýrasýmý geceyi anýmsatmanýn!
tutunamam sonra,
yaðmur yaðmadan da aðlarým,
nisaný hatýrlatýr gözlerim, þubat kadar üþürüm..
sen bu þehrin gökyüzüsün,
her mevsimde varsýn, toprak yüzünle,
nehrin üstüne salkýmlanan dallarýnda sarý,
yapraðýn damarýnda yeþil,
yolun yarýsýndasýn mesela,
yorgun adýmlarýn papuçsuz
davetsiz hüzünlerin odaðý olsanda,
bir adý hep aþksýn..
AÞKA ECEL FIRSATI
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.