Þair-i hayal oldum, hüsn-ü cemalini gördüm ya, Girip gönlünde gezsem, duymamýþ gibi durursun, Bilme, habersiz davran, artýk üzülmüyorum; Hüznün içimde kalsýn… Yâr, “ben senin için ölüyorum,” dersem; inanýr mýsýn? Bak iþte sustun… Sükûtun ikrar mý?
Kasem edip her þeye, akan suya, zerreye; Gözünün nuru olsam, dünyaya benle baksan; Ýnanýr mýsýn? Yâr, beni sever misin?
Gülme, âmâ gibi durma, artýk ezilmiyorum; Daðlar altýnda kalsam…
Sevdan beni çoktan ezip geçti… Dalýp derin sulara, çýkmamaya bir daha, Büyük yeminim var…
Seni aramak tek muradým olsa da, Bulmasam, yorgunluktan düþsem bir kenara, Duyma, dert etmiyorum, gam deðil artýk; Öldüm, dirilmiyorum…
Ne isterim, Gerçek olsa, Rabbimden Ýnanmaz mýsýn, uðruna geçerim altýn, yakut ve simden, Uçsun her þey elimden Ýhtiyaç duymuyorum…
Aðlar, dolaþýrým; dað, bayýr yana yana Yokluðun Ya da sýkýþýp cenderede Evlatlarýnca didilip Azar azar bitiþin dokunur bu cana
Üzüntümü bir bilsen, Söylesem inanmasýn; Bendeki resimde sen, sendekinde ben yoðum Ayrý kalmak deðil de, buluþmamak buruyor,
Oysa o büyük resimde ikimiz olmalýydýk… Bir dalda iki yaprak, beraber solmalýydýk Kapýlmalýydýk rüzgâra vura vura taþlara Un ufak olup toz ile bulmalýydýk Ya da ezilip lime lime baþýboþ ceylanlara Tatlý bir aþ olmalýydýk
Þair-i hayal oldum, anlamadýn, Gözlerine bakýp, derin hüzünlere daldým, Sen gittin… Azmettim, kendimi bilinmez bir yola vurdum
Daðlarý aþacaktým, koþacaktým; yoruldum Oysa ben sana kavuþacaktým; vuruldum…
Nerden bilebilirdim ki, yollar çýkmazlarla dolmuþ Takýlýp her mâniaya tökezledim, yaya kaldým Ah sevgili! Sana kavuþmak bir yana Ýzine dahi rastlamadan … ölüme daldým
Þair-i hayal oldum, yola çýkarken bütün gemileri yaktým Sense beni, düþünmeden ateþlere attýn Cinler mi esir almýþtý bilmem, nasýl da zevkle yaktýn
Þair-i hayal oldum uðruna, yanýp kül olurken ey yar Zerrelere ayrýlýp, fýrtýnalara tutuldum Uçtum, bulutlara tutundum; Yaðmurlarla yere indim, topraða karýþtým Nebat oldum, dal oldum, dallarda meyve Yedi beni insanlar karýþtým kanlarýna Isý verdim içerden, yürekten, tâ derinden Yiyenler kurtulurlar belki de kederinden
Güneri Yýldýz (Elazýð, 01.12.2010) .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.