Daha ilk bakýþta gözbebeðine Girdap gibi çeker, bir Gül-i ra’nâ. Gönül sarayýmý nûra gark eder Þimþek olur çakar, bir Gül-i ra’nâ.
Ne de güzel güler inci diþiyle Ebrulu, müjeli*, hilâl kaþýyla Kalbime döktüðü aþk ateþiyle Beni her an yakar, bir Gül-i ra’nâ.
Ararým kokunu esen her yelde Söylenen bu sözler sanma ki dilde Gönül gülþenimde ritmik þekilde Keklik gibi seker, bir Gül-i ra’nâ.
Dolunay misâli o güzel yüzle Baðladýn kendine tatlý bir sözle Beni del’eyleyen o kara gözle Baygýn baygýn bakar, bir Gül-i ra’nâ.
Bu aþka düþeli mümkün mü; gülmem? Vuslata erersem ölsem de ölmem Yaydýðý esansýn adýný bilmem Buram buram kokar, bir Gül-i ra’nâ… Gözlerimde tüter, ol Gül-i ra’nâ, ol Gül-i ra’nâ…