yaban

yaban

gidiyorum içimden
gitmeler asýlý bende
bir yokluk dolduruyor beynimi
çakýl taþý yolculuðum
oðlan uþak
demirden lokma gibi
boðazýmdan geçiyor demir
bir yerlere yetiþememenin
hep yarým
hep bir eksik atýyor yüreðim

hep bir yabaným
asrýný doldurmuþ bir güneþ
ve aþaðýda
geceyi yutan yanlýzlýk
kutuplar gibi çýplak bir ülke
Ne kuþ, ne dere, ne aðaç
ne de bir evlat mirasým

hayaletleri bile aç
hayal gücünü aþan sarkaç
buz güneþinin soðuk zulmünde
kabus gibi geniþ bir ülke

çýyanlarýn gýpta ettigi kene
vasat emiyor zamaný
tembel uykudaki saat
vakitsiz yumak gibi çözülürken sýrrým

parýldayan gözlerin yörük abidesi
çocuklarýný sýrtýna vururken kabilesi
dizinde uyur yollarý
verimli göðüslerinin
sarpa sarmýs yollarýnýn
haram bilmeyen nesliyiz



uzakta köhneyen alýnlarý
vagonlara yýðýlý ýrmak çocuklarý
gökyüzünün gözleri uykulu yürüyüþte
yorgun bir sevdanýn sürgünü sanki

eritir kayalarý
kum taneciklerinin döndürdüðü zamaný
tekrardan nakaratý geçiyor sazdan
bereketlenir kesat ovalarý
yeþil kubbelerin
tanýdýk yollarýn karanlýk ayaklarý

kiraz dalýndaki dilek
yerin karnýnda yürek
ayrýlýk bir bilet
yürek koydum yürek
ödeyeceðim beledini elbet
kurþuni bir ufuk kasvetli gemi
Vatan !
Vatan !
azmý sevebildim seni
terkediyorsun beni

korkulu gecede bile yüzebilen
geçen her trenden
geriye umut deren
yeniden yapmak için
yurda demir yolu
sakarya Fýrat

nereden geçer ayýn
tarlada tütün biriktirdim
nikabýný döndürmenin tam zamaný

çelik vardýr çelik
yolarda puslanan
yanlýzlýðýna inat
sýðýnabilmeli bir çocuk
Aslýnda giden deðil
Kalandýr terkeden
Giden de bu yüzden gitmiþtir zaten
insanýn ekmeðe deðil
þerefe ihtiyacý var bazen

Sosyal Medyada Paylaşın: