Düðünde, bayramda, el/gün demeden El âleme yerdi, yerdi bir güzel. Her an kendisinden vuslat beklerken Gurbet ele sürdü, sürdü bir güzel.
Ilýk ýlýk aktý, kalbime girdi O tatlý diliyle “bitanem” derdi Beni yolluk gibi yerlere serdi Ne tuzaklar kurdu, kurdu bir güzel.
Aþkýn en güzelin, tattýrdýn bana Hayâlin görürüm, baksam ne yana Elimde deðil ki meylettim sana Bir nazarla vurdu, vurdu bir güzel.
Aþkýn kuyusunun görünmez dibi Yaktý Züleyhâ’yý, Yusuf’u nebi Gerdi gergefine kanev(i)çe gibi Dantel dantel ördü, ördü bir güzel.
Durma ey yâr sen sevgini kanýkla! Hiç olmazsa, gözlerimde konukla Daðlarý deldirir aþkýn külünkle Þu yaþýmda yordu, yordu bir güzel… Yorum/yorum/yordu, yordu O Güzel…