Hüzün kokulu bakýþlar býrakarak ardýndan,
gittin.
gidiþin, yarama tuz basýlmýþ acý
gidiþin, karlý kýþ gecesi
bir daðbaþý ýssýzlýðý çiçeksiz, renksiz
gidiþin uðul uðul bir rüzgar baþýmda
ayazý kirpiklerime vuran…
Gittin öyle apansýz
hayaller birikti gözlerime ýpýslak
büyüdü gitgide yalnýzlýðým
yýldýzlar da terketti burayý, ay küs
ardýnda yalnýzca anýlar kaldý
kýrýk dökük
boynu bükük anýlar...
Yoksun iþte
gözlerin yok
ellerin yok
kar yaðýyor anýlara
üþüyor hayat
yoksul bir kýyýda
seni beklemede kalbim
öylesine melûl, mahsun ve tenha
dudaðýmda titreyen þiirlerle
özlem yaðmur, yaðmur
damla, damla gönlüme yaðýyor…
Her gece
ýrmaklara salýyorum gözlerimi
denizler ortasýnda kaybolmuþ bir sandal gibi
binlerce kýyýya çarpa çarpa
öylesine yitik, öylesine çaresiz
öylesine periþan yaþýyorum…
Sen bu þehirde bulutlarla gittin
zifir geceydi,
yaðmur yaðýyordu
bütün sokaklar aðlýyordu
bütün duraklara düþlerim yaðýyordu
gittin iþte
gidiþ o gidiþ
bir daha dönmedin geri
yarýsý sende kaldý kalbimin
yarýsý bende ezgili..
ah! seher yeli
Bu yürek yara þimdi, bu hayal kýrýk
ömrüm sokaklarda bir yaprak artýk
gelme, öyle yorgunum ki,
zemheri karlarýný bekle
Gözlerimde sessiz bir gözyaþý
bekler öylesi dað sevdalý
rüzgara hasret bir ince dal aþkýna
Gülsem gül incinir
aðlasam dal
gelme, seni çok özledim
nisan yaðmurlarýný bekle
Ben ki,
unutulmuþ bir gökyüzü masalýyým
uzak iklimlerin güz çiçeði
gözleri sürgün o hüzün bakýþlý çocuðum hala
öylesine sessiz, öylesine dilsiz
ne analar kucaklýyor beni
ne de hasret kokan ýssýz geceler
Bir gün tarih düþülürse
çizilirse aþkýn miladý
yapraklar düþerse, kuþlar göçerse
ve sen dönersen
kilitlenirse gözlerim gözlerine
ellerin ellerime kenetlenirse
iþte asýl o zaman ölürüm ben...
iþte asýl o zaman ölür...
iþte asýl o zaman…
iþte asýl o...