Cesetlerin içindi kýmýldýyor büzülmüþ ellerimiz
Taammüden gerilmiþ bir cinayet þehveti
Sürünerek çýkýyoruz:
Ýçimizin taze kan dolu dehlizlerinden
Karanlýða alýþtýrýlan puslu gözler gibi
Aðýr ve geniþleyen bir yarayý
Uzun býçaklarla zihnimizin dibinden
Kazýyoruz
Ay soðumuþ baðýþlanmaz bir cinayet gecesi
Ýçimizi taze ölü gözlerinden bile
Arýndýrýyoruz
Saatleri ayarlayýn akrep yelkovanýn azý diþinde
Uykuyu çok baþýma oluklu býçaðýmla ben çalacaðým
Buharlar fýþkýracak gövdemizin dirim deliklerinden
Karahumma bulutlarý canlýlýða cüzam saçan sütunlar
Duraklarda boðma teliyle sokulduðumuz ýþýk ve gölge
Mamak köprüsünde migren buz cývýmýþ kýrmýzý mermer
__Þimdi kan arýyor sürekli kulübelerde birimsiz kan çalýyor
geçmiþimizi.
Ey hükümsüz ey en doðal!
Ýþlendikçe büyüyen hayatýmýz kadar doðru bir cinayet gecesi
Kendimizi döþeyerek geçiyoruz dilimizden; kafesleri sevgiyi
Aklýn safra nöbetleri aðzýnda hastalar köpürürken
Kafatasý duvarlara çarpa çarpa daðýtýlmýþ bir isim
Bir çocuk kendi kardeþini yastýkla abanmýþ; çocuk boðulurken
Ey dostluðun en müebbet eylemi!
Saçlarý öpücükle sinir telleriyle taranmýþ
Ey öncelik sonsuz ay ýþýðý!
Koðuþlarý kan tutulmadan
Dalýyor düþüncenin ve rahmin yumuþaklýðýna uzun býçaklarýmýz
Ölümsüz aç fareler
Kemiriyor derin zihnimizi
Sönra ölüyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.