Kendi varlýðýný koyulan sessiz saðanak
Aðýr akýþ bir keman saldýrýsý yollarda
Bir göl anýmsýyor kuðularýn süzüldüðü gece yarýsý
Ey Kadýn! seni seviyorum
Sevmek yumuþaklýksa
Doðulan bir güzellik gibisin nedensiz sokulunca
Ýç varlýðýn dýþarý; kendi açýðýna sürüklendiði
Çok þeyin baþlangýcý çok þeyin dokunulmaksa
Ey Kadýn! seni seviyorum
Sevmek alýþmamaksa
Kadýn sesim terliyor seni benmiþim gibi geçen uyumsa
Gemsiz bir süvari gün doðusu uçuþu kývýlcýmlýyor
Kendi çeperini döðen bir topuz
Bir topuz tanýmsýzýn örtük adýysa
Ey Kadýn! seni seviyorum
Sevmek bir yaratýysa
Artýk kendi ruhuna gerilir bir ýþýn þemsiyesi
Orada savrulur hüznüm
Ey Kadýn! seni seviyorum
Sevmek tamamlanýþsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.