Oynaþýyordu, suyun içinde, elmas ebrulu ýþýklar, sýzýp gelmiþ o,üstündeki, çýnar, yapraklarýnýn arasýndan.
Çaðlýyordu, her tarafta sular, su sesi, kadýn sesi, para sesi, hepsi, oradalar, onlardý, cepleri yakanlar.
O, mutlu dünyada, dalgýn, olan, gözlerini,sulara dikmiþ, sulardaki, elmas ebrulara bakan, o, zýpkýn düþünceler içinde ben, yoktum, kaybolmuþtum orada.
Kimi, neyi düþlüyordum, kimseler, onu bilemez, kimseler, göz yaþlarýmý silemez, geçmiþin, aydýnlýðý mý, geleceðin, karanlýklarý mý !!!, kimseler yeter düþünme,diyemez.
birkaç sarý yaprak düþtü suya, o gün, görmemiþ koca çýnardan, ona bakým,
su sinekleri gibi, kýsa süren, hayatý düþündüm.
ve, bir anda, deðiþti duygular güya, oysa bir siste çýrpýndým,çýrpýndým.
Çýnarýn gölgesi düþen, sular içinde, kendi gölgem ile,
yapayalnýzdým !!.
Son baharý, son günleri düþündüm. ve, sonra o sarý yapraklarý, son baharlarý,soðuk kýþlarý, bir anda, yok olabilen hayatý düþündüm. Gök yüzünün eflatuna döndüðü,
o, akþam vaktinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.