Ben ağlarım,sen ağlarsın.

Aylar, yýllar geçti zamandan,
Bizler,
Hala iki ayrý yabancý gibiyiz,
Seni çözemedim, anlayamadým,
Bunca zaman geçti de, ömrümüzden,
Nedense hala
Ben aðlarým, sen aðlarsýn…

Çok uðraþtým,
Seni anlamak, sevebilmek için.
Yýllarca uðraþtým,
Ne yaptýmsa olmadý, haksýz oldum,
Ne yaranabildim, ne de seni anladým.
Nedense hala,
Ben aðlarým, sen aðlarsýn…

Adýný ayýrmadým dilimden,
Ne þiirler, ne besteler yazdým.
Feda ettim kendimi,
Kendimden, kiþiliðimden mahrum kaldým.
Yine de, sana yaranamadým.
Nedense hala,
Ben aðlarým, sen aðlarsýn...

Sabrý öðrendim.
Geçen, zaman içinde senden…
Kýrýlmayý, nazlanmayý ve aðlamayý,
Öðrendim.
Yine de, sevdiðimi anlatamadým sevdiðini anlayamadým.
Nedense hala,
Ben aðlarým, sen aðlarsýn…

Ne, çaylakmýþým.
Ne, geri kafalý biriymiþim meðerse.
Anlamadan, soruþturmadan dinlemeden,
Ýki ayrý dünyanýn insanýyken,
Senin, yüz güzelliðine gözlerinin rengine kanmýþým,
Meðer ben de,
Nedense hala,
Ben aðlarým, sen aðlarsýn.

A.Yüksel Þanlý er
03 Nisan 2011-04-03
Antalya.





Sosyal Medyada Paylaşın: