Yeni deðil iþlerimin ters gitmesi Bu öylesine sancýlarým, Hiç yoktan baþýmýn dönmesi Mehtabýn uykumu basmasý Ellerimin sabah sabah tütün kokmasý Alnýmýn çizgilerinin nedensiz depreþmesi Sebepsiz þakaklarýmdaki aðrýlar Yeni deðil beyazýn böyle can yakmasý!
Bu sebepsizliðim yeni deðil benim Hiççç yoktanlýðým Yeni deðil bu öylesineliðim!… Özlemek gibi deðil inan Yaþamak aðrýsý vardý icimde hep
Sensizmi? Belki deðil...
Baþak baþak çözülmüs gözlerim Yeni deðil sana yanmýþlýgým! Hala bir arpa boyu yolalmýþlýgým Ki nerde kiminle seviþmiþsem meyer hep seni aldatýrmýsým Yani þarabýma kosan o yýllar Senin bardaðýna akýyormuþ ya Ki ben artýk mayalanmýs bir þarap ! Akýp gelmiþsem kapýna
Düþün...
belki hep ordaydým Yani öylesine iþte Her yol sana varýrmýþ ! sana sebep Hani kâbe gibi, kîbble gibi iþte
Tesadüfmü? belki deðil
Bu gök kûbbe bu dem sonbahar Artýk yanlýzca sonbaharda izlerim var Ki bu býçak acmaz yanlýzlýðým Ayla güneþin küsmesi Karanlýðýma ay ýþýðý düþmesi,
Sebepsizmi?
Farzetki herþey senden kalma Bir tek sen yenisin kursaðýmýzda, beynimizde Her sabah besmeleyle baþlýyoruz seni sevmeye Yani o kelebek gibi iþte, öylesine Sebepsiz, nedensiz... Yani bir kelebeði düþün: bir aðacýn dalýnda Yemek gibi, ekmek gibi, alýn teri gibi
O kadar doðal, öyle içten kendini vermeler Kelebek sever o yapraðý öylesine Hani her gün yediðinden de deðil En güzeli de deðil Yolu nedense ordan geçer öylesine Bazen bakmak içindir, bazende bakýlmak þimdi bir yýldýz kayar da geceden Birden döner, sersemler Rûku eder, dem olur Sanki rakýnýn içine düþmüþtür Kýble de al çiceðe sevdalýdýr ya Seccadeler serilirken kurbanlýk koyunlara atýn ölümü hep arpadan olur
icgüdümü?
kuru sýký bir hayatmý?
Belki deðil...
O dal ki yanlýz bir yaprak ta deðil Ama gerisine aklý ermez kelebeðin Yani senin gözlerin gibi Senin ellerinde güzel ama gözlerin yetiyor iþte bana
Manasýzmý? Belki deðil
Bu sonbahardaki ayak izlerim Ki kalem kalemtraþa her girdiðinde Yolu kýsalýr bizim kelebeðin sonbaharlarýn yolumu kesmesi yeni deðil Daha kaç son-bahar görürüm bilinmez Ama en “son-u senin dalýnda, gözlerinde Birlikte, caným ! bahara çýkacaðýz Gülen gözlerin aklayacak kirimizi Umutsuzmu? Belki deðil..
Oysa binlerce kez batmýstýr güneþ ardýmdan Sabah olmadan ne geceler ölmüþtür Ama ýþýðým ! içimin aydýnlýk yaný ! ! Yani, yaþamýn dikenli telleri Batmýþtýr adamýn bir yerlerine iþte öyleyse ilk sýðýnaðým sen olsana Oysa girmessin sen gecenin koynuna Gül sunan elde gül kokusu kalýrmýþ Havada kýskýrtýcý bir aþk kokusu var! Aðzýmdan sen akýyorsun, dilimden sen Kelebekteki bu yaprak sevdasý Onun doðasýndandýr aslýnda Ya bendeki bu çýlgýnlýk? Sebepsiz, nedensiz ýþýðým Yaþamak gibi, nefes almak gibi
Yani iþte öylesine,
Öylesine iste .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
keoman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.